نفاق، پدیده‌ای مخرّب و دیرپاست که علی‌رغم آگاهی عمومی نسبت به پیامدهای ویران‌گر آن، همچنان در جوامع انسانی، به‌ویژه در میان مسلمانان، حضوری پررنگ دارد. این نوشتار، با احساس مسئولیت ایمانی و در حد توان، در پی تبیین این معضل و ارائه‌ی راهکارهایی برای رهایی از آن است؛ باشد که مورد پذیرش مؤمنان و مشمول عنایت الهی قرار گیرد.
در زندگی انسان‌ها اوقاتی وجود دارند که به حدی گران‌بها و تأثیرگذار هستند که به عنوان نقطه عطفی در همه‌ی حیات انسان مطرح شده و انقلاب عظیمی را در اصلاح و تغییر مثبت انسان ایجاد می‌کنند. البته این فرصت بی‌نظیر به عنوان نعمتی بزرگ از جانب خداوند رحمان در اختیار همگان قرار داده شده اما شاید چنان‌که شایسته است از جانب اکثریت انسان‌ها قدر این گوهر گران‌بها دانسته نشده است.
قرآن، دینی عمل‌گرا را به انسان‌ها معرفی نموده و معیارهای روشنی را برای تشخیص ادعا از عمل ارائه داده است. لذا بر مؤمنان لازم است با معیارهای قرآنی مذکور آشنایی داشته باشند تا از این طریق خود را محک زده که آیا در زمره‌ی مدعیان دینداری‌اند یا مؤمنان واقعی. بدین خاطر ما در حد توان به تعدادی از ویژگیهای مؤمنان بر اساس قرآن و سنت نبوی به صورت فهرست‌وار، اشاره نموده تا شاید در خودشناسی و اصلاح ما مؤثر واقع شود.
بر همگان واضح است که جهان آفرینش دانشگاهی فوق تخصصی است که از جانب خداوند بی‌نهایت علیم، حکیم و رحیم خلق شده است. و تنها روش درست تعامل با آن از کانال دانش متخصصین تأمین می‌شود.
مهم‌ترین راهکارهای قرآن برای تعامل درست و همزیستی محترمانه‌ی علمای اسلامی با یکدیگر با وجود تنوع آرا و اختلافات فکری و عملی
مدتی است که واژه‌‌ای تحت عنوان دین انسانیت از جانب طرفداران مکاتب بشری مطرح می‌شود. که این امر برای همگان نوعی از آشفتگی فکری را تولید نموده است. لذا در این نوشته بر آن هستیم که نکاتی را در این زمینه به استحضار مخاطبان گرامی برسانیم:
جواب: بخش اول بر همگان واضح است که انسان، ذاتا در هر چیزی خواهان خالص شده ی آن بوده و از آلودگی بیزار است. و تنها در این حالت است که سود حاصل از آن از مضراتش کاملاً تفکیک می‌شود. ما در این نوشته‌ی کوتاه بر آنیم که به صورت فشرده اخلاص دینی را در حد توان واکاوی نماییم.
اگر حجاب واجب است، آیا به صورت فردی و فقط برای مسلمانان واجب است. و یا به صورت اجتماعی و برای همگان (اعم از مسلمان و غیر مسلمان) واجب است و باید در جامعه به صورت کامل اجرا شود؟ در این صورت، آیا این امر باعث ایجاد نفاق در جامعه نمی‌شود و آزادی‌های فردی دیگران نیز ضایع نمی‌شود؟ در صورتی که به صورت فردی و فقط برای مسلمانان واجب است و برای غیر مسلمانان آزاد است
با توجه به اینکه قرآن کتابی فرازمانی است؛ تفسیر قرآن با توجه به نیاز دنیای معاصر باید چگونه باشد، تا کارکردگرا و گره‌گشا باشد؟
برای پاسخ روشن به سؤال مورد نظر به نکاتی در ذیل اشاره می‌شود:
۱. در ابتدا برای اداره‌ی شایسته‌ی جوامع بشری لازم است که قانون اساسی یا مانیفست مورد نظر را تدوین نمود. تا از این طریق دورنمای حرکت جامعه مشخص شود. البته از خصوصیات اصلی این برنامه این است که به صورت خلاصه و فشرده بیان شود. تا به مرور زمان و به تناسب نیاز از آن، بخش نامه‌ها و دستورالعمل‌های لازم صادر شوند. دقیقاً قرآن نیز به عنوان قانون اساسی مسلمانان مطرح است که بر کارشناسان مربوطه لازم است
بر مبنای دیدگاه قریب به اتفاق علمای اسلامی سیره و سنت پیامبر گرامی اسلام (ص) بعد از قرآن، از معتبرترین منابع دینی محسوب می‌شود. با این وصف بر اثر تعامل سطحی و عدم بهره وری از قرآن، از جانب تعدادی از علمای اسلامی، شخصیت بی‌نظیر ایشان آن چنان که شایسته است معرفی نشده و حتی در مواردی خاص سخنانی را به ایشان نسبت داده که با متن قرآن مغایرت دارد. گرچه بحمدالله تعدادی دیگر از علمای اسلامی به صورت شایسته ایشان را معرفی نموده و از افراط و تفریط در این مورد خودداری نموده‌اند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل